คำนาม คือ อะไร
คำที่เป็นชื่อของคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ คุณสมบัติ หรือคุณค่าต่างๆ
ในหน่วยนี้จะพูดถึง
- Common Noun - Proper Noun,
- Countable Noun - Uncountable Noun และ
- Singular Noun - Plural Noun
1. Common Noun - Proper Noun
1.1 Common Noun (สามานยนาม) หมายถึง นามที่เป็นชื่อทั่วไปของคน สัตว์ สิ่งของ และ
สถานที่ ไม่ได้ชี้เฉพาะเจาะจง เช่น
A man works in the garden.
There is a new house in a big city.
1.2 Proper Noun (วิสามานยนาม) หมายถึง นามที่เป็นชื่อเฉพาะของคน สัตว์ สิ่งของ และ
สถานที่ Proper Noun เวลาเขียนต้องเขียนขึ้นต้นด้วย Capital Letter (อักษรตัวใหญ่) เสมอไม่ว่าจะวางไว้ตรงไหนของประโยคก็ตาม เช่น
London is the capital of England.
Sony Television is more expensive than Sanyo.
สถานที่ ไม่ได้ชี้เฉพาะเจาะจง เช่น
A man works in the garden.
There is a new house in a big city.
1.2 Proper Noun (วิสามานยนาม) หมายถึง นามที่เป็นชื่อเฉพาะของคน สัตว์ สิ่งของ และ
สถานที่ Proper Noun เวลาเขียนต้องเขียนขึ้นต้นด้วย Capital Letter (อักษรตัวใหญ่) เสมอไม่ว่าจะวางไว้ตรงไหนของประโยคก็ตาม เช่น
London is the capital of England.
Sony Television is more expensive than Sanyo.
2. Countable Noun - Uncountable Noun
2.1 Countable Nouns คือ คำนามนับได้ คำนามที่เราสามารถนับเป็นจำนวน 1, 2, 3, 4, ____ ได้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่เราจับต้องได้ หรือจับต้องไม่ได้ หากว่าเราสามารถนับได้ คำนามนั้นก็จะถือเป็น countable nouns เช่น
สิ่งที่จับต้องได้ เช่น glass (แก้ว), table (โต๊ะ), chair (เก้าอี้), book (หนังสือ), etc.
สิ่งที่จับต้องได้ เช่น glass (แก้ว), table (โต๊ะ), chair (เก้าอี้), book (หนังสือ), etc.
2.2 Uncountable Nouns คือ คำนามนับไม่ได้ จะเห็นได้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นพวกสิ่งที่มันเล็กมาก ยากที่จะนับให้หมด จะอยู่ในรูปเอกพจน์ (singular) เสมอ (ไม่สามารถเติม s, es ตามหลังคำนามนั้นๆได้)
ตัวอย่าง Uncountable Noun คือ milk (นม), water (น้ำ), coffee (กาแฟ), salt (เกลือ), sand (ทราย), rice (ข้าว) เป็นต้น
3. Singular Noun - Plural Noun
3.1 Singular nouns หมายถึง คำนามรูปเอกพจน์มีเพียงหนึ่ง ซึ่งเป็นได้ทั้งคำนามนับได้ และคำนามนับไม่ได้ มีได้เพียงรูปเดียวนั่นคือเอกพจน์
3.2 คำนามรูปพหูพจน์ มีมากกว่าหนึ่ง ซึ่งเป็นได้เฉพาะคำนามนับได้เท่านั้น ลักษณะที่สังเกตเห็นได้ก็คือ มีการเติม -s หรือ – es ท้ายคำนามรูปเอกพจน์นับได้
3.3 กฎการเปลี่ยนคำนามนับได้จากรูปเอกพจน์ไปเป็นรูปพหูพจน์
1. เติม -s ท้ายคำนามนับได้รูปเอกพจน์ หรือเติม -es หากคำนามนับได้ รูปเอกพจน์มีตัวสะกดท้ายคำ อาทิ -ch, -sh, -s หรือ -x เช่น
เอกพจน์ พหูพจน์
a cup cups (ถ้วย)
a chair chairs (เก้าอี้)
a box boxes (กล่อง)
a dish dishes (จาน)
a kiss kisses (การจูบ)
2. คำนามนับได้รูปเอกพจน์ลงท้ายด้วยอักษรพยัญชนะ (ที่ไม่ใช่อักษร a, e, i, o, u) + y ให้ตัดอักษร y ออก และเติม -ies เมื่อเปลี่ยนเป็นรูปพหูพจน์ เช่น
เอกพจน์ พหูพจน์
a city cities (เมือง)
a family families (ครอบครัว)
a day days (วัน)
a stay stays (ช่วงพักผ่อน)
3. คำนามนับได้รูปเอกพจน์ที่ลงท้าย -f หรือ -fe ให้เอา -f หรือ -fe ออก และเติม -ves เช่น
เอกพจน์ พหูพจน์
a loaf loaves (ก้อนขนมปัง)
a leaf leaves (ใบไม้)
4. คำนามนับได้รูปเอกพจน์บางคำ เมื่อเป็นรูปพหูพจน์จะมีรูปเฉพาะ ไม่เป็นไปตามหลักที่กล่าวมาต้องอาศัยการจดจำ ได้แก่
a man men (ผู้ชาย) a woman women (ผู้หญิง)
a child children (เด็ก) a person people (ผู้คน)
a tooth teeth (ฟัน) a foot feet (เท้า)
a mousd mice (หนู) a sheep sheep (แกะ)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น